รู้จัก มวยไทยที่ไม่ได้เป็นแค่ศิลปะป้องกันตัว
กีฬามวยไทยที่คนทั่วโลกต่างให้ความสนใจ จนกลายเป็นจุดขายอีกอย่างหนึ่งของบ้านเรานั้น มีประวัติความเป็นมาอันยาวนาน นับตั้งแต่ยุคที่เรายังคงทำสงครามกันอยู่เลย ในช่วงเวลานั้น มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้ ที่ต้องได้รับการฝึกฝนจากครูบาอาจารย์ และมวยยังเป็นศิลปะป้องกันตัวที่ใช้อวัยวะมาเป็นอาวุธเพื่อป้องกันตัว พร้อมกับใช้เพื่อร่วมทำสงครามในยามจำเป็น ต่อมาจึงมีการแตกแขนงวิชามวยออกไปอีกหลายหลาก ด้วยวิธีการสอนแบบปากต่อปาก ผสมผสานกับองค์ความรู้เฉพาะในพื้นถิ่นนั้น ๆ เกิดเป็นมวยที่มีรูปแบบเป็นเอกลักษณ์ขึ้น เช่น มวยท่าเสา มวยไชยา มวยโคราช เป็นต้น แม้ว่าภาพภายนอกที่มองเห็น “มวยไทย” จะเป็นกิจกรรมที่เน้นต่อสู้เป็นหลัก แต่เมื่อลงลึกเข้าไปถึงแก่นของมวยไทยจริง ๆ แล้ว กีฬาชนิดนี้ไม่ได้วัดฝีมือกันเพียงแค่ว่า ใครเตะต่อยได้เก่งกว่า แต่มันมีความเป็นศิลปะอันงดงามอยู่ในตัว ท่วงท่าบางอย่างได้รับการประยุกต์มาจากวรรณกรรมบ้าง มาจากเรื่องเล่าและตำนานต่าง ๆ บ้าง แถมยังใช้งานได้จริง มีความรุนแรงอยู่ในความสวยงามนั้นเสมอ นี่จึงเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่มวยของชาติอื่นไม่มี สมาธิและปัญญา หัวใจที่สำคัญกว่าหมัด ถ้าคิดว่าหมัดหนัก รุกเร็ว กล้าได้กล้าเสีย แล้วจะกลายเป็นนักมวยผู้เก่งกล้า ล้มคู่ต่อสู้ได้ทุกยกไปแล้วหล่ะก็ ต้องบอกเลยว่าคิดผิดอย่างมาก เนื่องจากหัวใจของการใช้ทักษะเชิงมวยของไทย สมาธิและปัญญานั้นสำคัญกว่า ทุกจังหวะการก้าวเข้าทำเกม ต้องรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ เวลาจนแต้ม ต้องรู้จักพลิกแพลงสถานการณ์ เพราะบ่อยครั้งที่การแข่งขันอาจจะไม่เป็นอย่างที่คิด ไม่ว่าจะเป็นร่างกาย ปัจจัยแวดล้อม และสภาพจิตใจในวันนั้นที่อาจทำให้เราเสียสมาธิได้ จำเป็นมากที่ต้องใช้ทักษะที่มีอยู่จำนวนมาก ก็ต้องรู้ว่าอะไรควรดึงออกมาใช้เมื่อไรด้วย…